Siberische Tijgers

Mijn favoriete dier is de Siberische Tijger, een pracht dier mooi getekend en krachtig. in het Safaripark de Beekse Bergen hebben ze de ruimte en binnenkort krijgen ze een nog grote oppervlakte. Laatst las ik dat er Siberische Tijgers en de Olifanten in een Dierentuin in China een voorstellen moeten geven zoals in een Circus, dat is toch elke dag erge stres voor die dieren.

De Siberische tijger (Panthera tigris altaica) is een zeer zeldzame ondersoort van de tijger. De Siberische tijger staat ook wel bekend onder de naam Amoertijger, Koreaanse tijger, Mantsjoerse tijger, Noord-Chinese tijger of Oessoeritijger, afhankelijk van waar deze voorkomt. Onderzoek heeft uitgewezen dat de Siberische tijger genetisch gezien bijna gelijk is aan de Kaspische tijger, die in 1970 is uitgestorven. De Siberische tijger heeft geen vaste paarperiode en houdt zich in leven door andere zoogdieren te eten, soms wel twee keer groter dan de tijger zelf.

 

Door te krabben op bomen, of door urinemarkeringen laat het vrouwtje weten dat ze klaar is om te paren. Tijgervrouwtjes zoeken een mannetje, omdat de mannetjes een enorm territorium hebben. Het vrouwtje is vruchtbaar gedurende 7 dagen. Het mannetje en het vrouwtje paren meerdere keren, daarna verlaat het mannetje het vrouwtje en gaat hij opnieuw op zoek. De blinde jongen worden geboren na 95 tot 112 dagen. Het zijn er maximaal zeven. De moeder blijft de eerste weken altijd bij haar jongen. Na twee weken breken de tanden door en gaan de ogen open. Na twee maanden wordt de melkproductie bij de moeder verminderd, en eten de jongen al vlees. Tegen een maand of zes kunnen de jongen al ‘jagen’. De welpen zijn zelfstandig na hun eerste jaar, een jaar later kunnen ze al grote prooien doden. Na 3 tot 5 jaar verlaten ze hun moeder om een eigen plaats te veroveren.

Voedsel en jacht

Een tijger heeft, ondanks zijn grote kracht en goed ontwikkelde zintuigen, maar 10% kans op een prooi. Tijgers zijn voornamelijk ’s nachts actief. Hij sluipt, zoals de meeste katachtigen, en zelfs tot op 10-25 meter afstand. Daarna maakt hij een enorme sprong (meer dan 10 meter) en hapt naar de nek. Hij laat zijn prooi stikken. Kleine prooidieren worden in de nek gebeten, en overlijden meteen. Een tijger trekt zijn prooi naar een schuilplaats. Daar eet en drinkt hij, waarna hij de resten verstopt en gaat slapen. Daarna eet hij de resten op. Siberische tijgers zijn echte vleeseters (carnivoren). Ze leven van grote prooien, soms zijn deze wel drie keer zo zwaar als zijzelf, bijvoorbeeld een buffel. Ook eten ze Sika- en edelherten, wilde geiten en zwijnen, apen, elanden, lynxen, beren en ook wel eens kleine zoogdieren. Siberische tijgers verschijnen regelmatig op de stranden langs de Japanse Zee. Daar hebben ze het gemunt op herten die zout likken en eten van aangespoeld zeewier.

In 87 Europese dierentuinen leven anno 2005 ca. 220 Siberische tijgers. Daarvan nemen 70 tijgers niet deel aan het Europese soortbehoudprogramma EEP, omdat ze te oud zijn, onvruchtbaar, of om een andere reden.
Nederland
Op 27 juni 2005 zijn in Dierenpark Amersfoort twee jonge tijgertjes geboren: Laslo (♂) en Laila (♀). De moeder is de driejarige Kira. Zij kwam in maart 2004 vanuit Dierenpark Emmen naar Amersfoort om een fokpaar te vormen met Tientsie.
Op 26 maart 2008 werden er opnieuw twee tijgertjes geboren. Eén jong is kort na de geboorte overleden, van de ander is op 10 april 2008 het mannelijke geslacht vastgesteld. Er is een prijsvraag uitgeschreven voor de naam van dit mannetje en daar is de naam Yegor Zov uitgekomen.
In Safaripark Beekse Bergen te Noord-Brabant zijn anno 2011 siberische tijgers aanwezig in 2011 zijn er daar 3 jonge tijgers geboren 2 mannetjes en een vrouwtje.
Enkele feiten over de tijger

Tijgers kunnen prooidieren verslepen waarvoor 5 volwassen mannen nodig zouden zijn.
Tijgers zouden de roep van herten nadoen om ze te lokken. Dit is echter een legende. Als ze zo’n geluid produceren, is dat puur toeval.
Om te kunnen overleven hebben tijgers tot 10 kg per dag aan voedsel nodig, waarmee hij enkele dagen zonder voedsel kan.
Een tijger kan 1000 km afleggen in 22 dagen.
De zwaarste Siberische tijger woog 465 kg.

Bron: wikipedia T.V.S. Nature Photography

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *