De legende van de Heilige Maagd meldt dat in 1740 van Benidorm buren waren verrast door de komst op de stranden van Londro die er al onbemande gezeild schip vonden. Men dacht dat misschien de oorzaak van het verdwijnen van de bemanning was de pest en dit boezemden angst. De autoriteiten na overleg en overleg, besloten om het schip te verbranden. het werd verbrand zonder het verwijderen van iets. Toen de vlammen waren gedoofd, haalden de kinderen ijzeren spijkers uit de as en ze vonden “intact en glanzend” een beeld van de Maagd en het Kind Jezus in haar armen, het lag in het achterste van het schip. De tweehonderdste verjaardag van de komst van Londro werd gehouden in 1930, in november, en, als een kind, de beroemde historicus Maria Pere. Orts i Bosch woonden deze viering.
In de late jaren ’50 Pere Maria. Orts besloten om de geschiedenis van de Maagd onderzoeken en in de zomer van 1963 vond de gevraagde documenten in het Archivo General de Simancas . Het feit dat het vaartuig is verbrand in 1730 maar in 1740 had belemmerd werk. Zijn boek Een afbeelding van de Maagd in Benidorm beschrijft de waargebeurde verhaal van de Maagd van de verkiezingen.
Op 15 maart 1740, bij zonsondergang, voer een boot zonder masten en zeilen in de baai van Benidorm. Antonio Bayona, met Vicente Llorca, Miguel Llorca en andere zeilers, alle inwoners van Benidorm, kwamen naar het strand , op zoek naar Londro. Hij werd gevonden in de buurt van het eiland en met moeite gesleept naar het strand. Ze kwamen in de vroege ochtend aan. Twee soldaten hielden de wacht en gingen niet aan boord op de Londro. Tussen dag 15 dag 19 de autoriteiten op onderzocht uit. Ze wilden weten of de matrozen de pest hadden en het aantal van Londro voordat het naar het strand kwam. Binnen in de boot waren enige dingen van weinig waarde, maar op het achterschip was een afbeelding van Onze-Lieve-Vrouw met haar kind. Het leek erop dat de Londro was gebouwd in Malaga . Op de 26ste dag van maart, de Commissaris van de Koningin van Oorlog en Marine zei dat ze moet de boot verkopen met alles wat er binnen in lag, maar op een openbare veiling op 2 april kwam de gouverneur van Alcoy drie draken naar Benidorm en gaf de opdracht het te verbranden . De commissaris protesteerde. Echter ondanks alle protesten brandde het schip op 5 april af. Dit alles is waar en is geschreven in de documenten in het Archivo General de Simancas.
Schip was drijven. Afbeelding van de Maagd was in het achterschip. Er was angst voor mogelijke besmetting. Er was brand in het schip. Het duurde veertien arrobas en een half van ijzer uit de as en verkocht op een openbare veiling. De Maagd Maria van het kiesrecht is op die dag geboren.
De grootvader van Maria Pere. Orts, de historicus Pedro Maria Orts en Berdin, had geschreven in Benidorm Historische aantekeningen dat het beeld zou een beeld van de Virgen del Carmen, Maria en Peter zijn. Orts het daarmee eens. Historische notities in Benidorm, Pedro Maria Orts en Berdin zei dat de Maagd van het kiesrecht voor het eerst werd gebracht naar een ziekenhuis die niet nu bestaan. Hij werd vervolgens overgebracht naar de parochiekerk als de nieuwe kapel werd gebouwd in 1844 Communie er was geplaatst. Benidorm nog onder de naam De Maagd van de Naufragi, maar de aartsbisschop van Valencia besloten om de naam Maagd van de Sofrage. In 1925 de aartsbisschop van Valencia plechtig gekroond beeld. In december van dat jaar de parochie, het stadhuis, alle autoriteiten en de inwoners van Benidorm pleitte bij Paus Pius XI verklaarde de Maagd van het kiesrecht, de patroonheilige van Benidorm. De Pauselijke rescript werd ontvangen in Benidorm op 2 januari 1926.
Tijdens de Burgeroorlog besloten om de Maagd van de kerk te nemen en bewaar deze op een veiliger plek, het huis van Emilio Ruzafa Republikein. Het was een publiek geheim dat veel zijn schuilplaats Benidorm wist, maar niemand zei iets. De sieraden werden gegeven aan de afgevaardigde van het Burgerlijk regering van Alicante en bijgedragen aan de kosten van de oorlog. Na de oorlog gefinancierd een nieuwe kroon door openbare inschrijving en werd geplaatst op het beeld door de aartsbisschop van Methymna op 12 november 1950.
